روح آدمی، در کسب قدرت و توانمندی، استعداد عجیبی دارد. انسان می‏تواند از راه تقویت روح و نیرومند ساختن روان، کارهای خارق العاده‏ای انجام دهد. رمز تمام این کارها و راز بزرگ قدرت روح، یک کلمه است و آن «ریاضت شرعی» و حصر نفس می‏باشد.
شرح این راز که کلید اصلی نیروی باطن و تصرف در امور است و خیلی از اسرار را می‏گشاید، ضمن دو نکته بیان می‏گردد:
1. روح انسان ذاتا قوی است، اما بر اثر قید و بندهای بدن و حجاب تن، ضعیف گشته و از کاربرد نفوذ و توان تصرفش در کائنات، کاسته شده است.
یکی از بندهای آن، چشم است. دیگری گوش است. سومین زنجیر گران روح، شهوت جنسی است. قید دیگر، شکمبارگی است، همچنین پای بندهای دیگر از قبیل خشم و جاه طلبی و حسد و انتقامجویی و سایر احساسات درونی و حواس ظاهری، هر یک مانعی بر سر راه توانایی روح بوده نیروی آن را می‏کاهد.
2. راه نیرومندی باطن و قوی ساختن روان این است که آدمی، قید و بندها را از دست و پای جانش باز کند؛ مرغ روح را از گرفتاری‏های تن، آزاد سازد و زنجیرهای گران شهوات نفسانی و امیال جسمانی را بشکند و راه بندگی خدا پیش گیرد؛ تا نیروی روح از پراکندگی در حواس بدنی و احساسات درونی، رها شود. و در یک مرکز خاص، کانون بگیرد. در نتیجه، منشا آثار گردد و قدرت نمائی‏های خارق العاده ولایی از او بروز کند.