تو پاک باش من خودم روزی ات را می دهم

آلودگی در نظام عالم راه ندارد :

... عالم آن چنان پاک است که هرگز در نظام هستی نجاست راه ندارد. نگاهی به نظم نظام عالم کنید. درختان را ببینید که چه قدر پاک اند. آن چنان تنظیم شده اند که اگر بخواهی به او آب ندهی و یا این که بیش از اندازه به او آب بدهی، می خشکد. حیوان را اگر بخواهی غذا ندهی، می میرد و اگر بخواهی بیش از حد به او غذا بدهی، طاقتش را ندارد. تو پیش او یونجه می ریزی امّا او به مقدار ظرفیت خود بر می دارد.
هیچ حیوانی نیست که نسبت به ظرفیت ظرف غذا به بدنش بی تفاوت باشد و به آن ضربه وارد کند.

به تعبیری باید غذا خوردن را از حیوانات آموخت. هم چنین غیر از غذا خوردن، کارهای دیگری نیز هستند که انجام آن را باید از حیوانات بیاموزیم همانند خانه ساختن و لانه درست کردن. ...
آری ز هر بازیچه رمزی می توان یافت.

حضرت آقا در الهی نامه می فرمایند : «الهی گریه زبان کودک بی زبان است. آن چه خواهد از گریه تحصیل می کند. از کودکی راه کسب را به ما یاد داده ای»؛ می بینید که چه طور یک عالِم چندین سال در حوزه ی علمیّه درس خوانده، از گریه ی یک کودک درس می گیرد که می فرماید : خدایا تنها زبان کودک، گریه است، اگر گرسنه اند، تشنه اند یا مرض اند و مشکلی دارند، تنها با زبان گریه به مادر ابلاغ می دارند، به کلام ظاهر حرفی به مادر نمی زنند. پس از همان کودکی راه کسب روزی را به ما آموخته ای که فقط باید با گریه از خداوند طلب کرد.

منتهی عزیز من! به نکته ای باید توجّه کامل داشت و سعی کرد تا در جان انسان پیاده شود و آن این که خدا را صادق بدانیم و به او اطمینان کنیم.

اگر بگوییم : معلوم نیست! شاید از آن طرف به ما بدهند و شاید هم ندهند، کار را خراب کرده ایم. آن چه که رزق ظاهری را تنظیم می کند، طهارت است و آن در صورتی ناظم است که مخلوق به خالق رازقش اطمینان داشته باشد.

خدا نیز می فرماید : تو پاک باش من خودم روزی ات را می دهم. ... (مجلس سوم : آلودگی در نظام عالم راه ندارد)

برگرفته از کتاب شریف «شرح مراتب طهارت»؛ از رساله ی وحدت از دیدگاه عارف و حکیم حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله/ شارح: استاد صمدی آملی حفظه الله / نشر رَوح و ریحان