«آسیبهای روابط خارج از چهارچوب دختر و پسر»
به طور کلی روابط باز و آزاد دوجنس مخالف پیش از ازدواج، دارای آفت‏ها و آسیب‏های روانی و اجتماعی جبران ناپذیری است. که در ذیل به چند نمونه از این آسیب‏ها اشاره می‏شود:
1. ایجاد جو بدبینی: این گونه دوستی ها نه تنها مشکلی را برای دختران و پسران حل نمی‏کند بلکه بر مشکلات آنان می‏افزاید. این گونه دوستی‏ها و روابط اگر به ازدواج بانجامد پس از مدتی از شکل‏گیری زندگی جو بدبینی و سوءظن را به دنبال خواهد داشت.
پسر به خود می‏گوید این دختر وقتی به راحتی با من پیوند و رابطه نامشروع برقرار نمود، پس از اعتقاد و ایمان قوی برخوردار نیست. بنابر این از کجا معلوم پیش از ارتباط با من، با فرد دیگری طرح دوستی نریخته است. از کجا معلوم که در آینده با این که همسر من است با دیگری ارتباط برقرار نکند؟ دختر نیز همین تصور را نسبت به پسر دارد.
بر این اساس این گونه ازدواج‏ها دارای پایه واساسی سست و متزلزل است و تجربه نشان داده که سریع منجر به طلاق و جدایی می‏گردد.
2. افت تحصیلی یا رکود علمی: این گونه روابط باعث می‏شود که دو طرف تمام فکر و توجه و تمرکز خود را صرف دیدارها و ملاقات‏های حضوری و تلفنی خود بکنند و این بزرگ‏ترین مانع برای رشد و ترقی علمی است؛ زیرا تحصیل دانش نیازمند تمرکز نیروهای فکری وروحی است.
دل‏مشغولی و اضطرابی که در اثر این گونه پیوندها پدید می‏آید بزرگترین سدّ راه تعالی علمی و تحصیلی است؛ لذا متصدیان امور علمی مدارس و دانشگاه‏ها توصیه می‏کنند. حتی ایام عقد و نامزدی جوانان در بحبوحه تحصیلات نباشد تا آنان بتوانند با تمرکز بیشتر فکر، در ادامه دروس و امتحانات موفق شوند.
3. عدم اسقبال از تشکیل کانون خانواده: این گونه روابط و دوستی‏ها معمولا به انگیزه تفنّن و سرگرمی شکل می‏گیرد و در خلال آن از خود باوری و زودباوری دختران سوء استفاده می شود. متاسفانه در بسیاری موارد بین عشق و هوس تمییز داده نمی‏شود. عشق حقیقی و پاک با هوس‏های آلوده و زودگذر، تفاوت جوهری دارد. برخی از این روابط که مبتنی بر هوسرانی و سرگرمی است، پس از مدتی رو به سردی و افول می‏نهد. جاذبه و دل ربایی‏ها مربوط به روزها و ماه‏های اول دوستی است. ولی دیری نمی‏پاید که این روابط عادی شده و به جدایی می کشد. و چیزی جز حسرت از موقعیتهای از دست رفته باقی نمی ماند. حس تنوع طلبی انسان از یک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف دیگر باعث می‏شود برخی سراغ ازدواج و تشکیل خانواده نروند جامعه‏ای که از تشکیل کانون خانواده استقبال نکند هیچ‏گونه ضمانتی برای رشد و شکوفایی فضایل انسانی در آن وجود ندارد. عمده خوبی‏ها و کمالات والای انسانی در پرتو تشکیل خانواده‏ای سالم، به فعلیت می‏رسد.
4. اضطراب، تشویش و احساس نگرانی: در دوستی‏های موجود بین دختران و پسران، از آنجا که مقاومتی بسیار قوی از طرف پدر یا مادر یا جامعه برای ممانعت از برقراری این دوستی‏ها وجود دارد، این گونه دوستی‏ها با مخاطرات روانی گوناگونی از جمله اضطراب و تشویش همراه است.
وجود افکار دیگری چون احساس گناه، نگرانی از تهدیداتی که توسط پسر برای فاش کردن روابطش با دختر صورت می‏گیرد، یک تعارض درونی و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد. بنابر این وجود چنین دلهره‏ها و اضطراب‏هایی که گاهی لطمه‏های جبران ناپذیری بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسیب‏های این گونه روابط است.
5. محرومیت از ازدواج پاک: هر انسانی در سرشت و نهاد خویش به دنبال پاکی‏ها و نجابت است. دخترانی که در پی این روابط آلوده هستند در حقیقت پشت پا به سرنوشت خود زده‏اند و این امر باعث می‏شود که آن‏ها به جرم آلودگی به این روابط شرایط ازدواج پاک را از دست بدهند. البته این گونه روابط ناسالم حتی در ازدواج پسران نیز تاخیر ایجاد می کند و دختران بیش از پسران در معرض این آسیب قرار دارند.
6. علاوه بر مواردی که گفته شد گناه اصلی ترین سببی است که باعث می شود تا انسان از رزق و روزی خود (که شامل تمام مقدرات الهی می باشد) محروم شود. موفقیت تحصیلی، آینده شغلی خوب، ازدواج سالم و ماندگار، فرزند صالح، برخورداری از اخلاق خوب و ... همه و همه رزق و روزی انسان به حساب می آیند که با گناه از آنها محروم خواهد شد. و حتی ممکن است باعث گرفتاری انسان به بلاء و سختی در زندگی شود. حتما این فراز دعای کمیل را از زبان مبارک امیرالمؤمنین (ع) خوانده اید: اللهم اغفرلیّ الذنوب التی تنزل البلاء، اللهم اغفرلیّ الذنوب التی تحبس الدعا، اللهم اغفرلیّ الذنوب التی تغیر النعم... شاید ارتباط با نامحرم که از گناهان بزرگ می باشد و خداوند نیز از آن منع نموده است (لا متخذات أخدان – (دخترانی را به زنی انتخاب کنید) که دوست پسر نداشته باشند. نساء 25) همان گناهی است که سبب می شود در آینده شما در زندگی گرفتار بلاها و سختیهای زیادی شوید. همان گناهی است که به گفته امیر مؤمنان (ع) باعث گرفتاری بلا و یا اجابت نشدن دعاها و یا تغییر نعمتها و برکات شود.
اگر دوست دارید از این کار خود دست بکشید اما نمی توانید، مهمترین علت آن اشتغال به همین گناه بزرگ می باشد. همانطور که گفتیم گناه باعث می شود تا انسان از رزقش محروم شود و رزق پاک بودن که خداوند برای تمام بندگانش مقدر نموده است با همین گناه از شما سلب شده است و اگر دوست دارید دوباره به معنویت از دست داده دست یابید هر چه سریعتر از گناهان گذشته توبه کنید و با جبران گذشته به سمت خداوند بیایید که خداوند بخشنده و مهربان است (إنّ الله یحبّ التوّابین) و دعای بنده توّاب خویش را به اجابت می رساند. و نیاز شما را در همین دنیا به بهترین نحو ممکن برطرف خواهد ساخت. کافی است خود را به او نزدیک کنید و اسباب رضایت او را فراهم آورید.
رسول مکرم اسلام می فرمایند: (لا یقدر رجل علی حرام ثمّ یدعه لیس به الّا مخافة الله إلّا أبدله الله فی عاجل الدنیا قبل الآخرة ما هو خیر له – هرکس بتواند کار حرامی انجام دهد ولی آن را فقط بخاطر ترس از خدا رها کند، خداوند پیش از آخرت و در همین دنیا بهتر از آن را به او عوض دهد. منتخب میزان الحکمة ح 1517).
قطعا با رعایت حیا و عفت و تقوای الهی علاوه بر اینکه خود را از گناه رهایی می بخشید، خداوند نیز شرایطی را برای شما فراهم می آورد که در آینده از زندگی مشترک خوبی برخوردار باشید. این وعده الهی است که خداوند در سوره نحل آیه 97 به آن اشاره نموده است (مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ - هر کس از مرد و زن عمل شایسته کند و مؤمن باشد او را زندگى نیکو دهیم و پاداششان را بهتر از آنچه عمل مى‏کرده‏اند مى‏دهیم). و در روایت بالا نیز به آن اشاره شد (اینکه خداوند در همین دنیا بهتر از آن را به او عوض دهد).
بنابراین اگر از رفتار خود پشیمان نیستید و هنوز فکر می کنید که نمی توانید این کار را کنار بگذارید، در انتظار آینده ای تیره و تار باشید که تنها ترین انسانها در آن خود شمایید و کسی غیر از خودتان را در انتخاب این مسیر سرزنش نکنید. امیدواریم بتوانید با نکاتی که گفته شد مسیر صحیح زندگی و بندگی را شناخته و پیروی کنید ما نیز برای شما آرزوی موفقیت می کنیم.
در پایان سعی کنید در طول روز جواب این سؤالات را پیدا کنید:
1. به نظر شما یک رابطه و پیوند مطلوب چه ویژگی‏هایی دارد؟
2. آیا روابطی که بر پایه هوسرانی‏ها و سرگرمی‏های زودگذر است، می‏تواند روابطی پایا و پویا باشد؟
3. آیا هر انسانی با هر صفت و ویژگی شایسته ارتباط و دوستی است؟
4. آیا پسندیده نیست که انسان سرمایه عشق و محبت خود را برای زندگی آینده خویش پس انداز کند.