پاک بودن و پاک زیستن حق هر انسان خداجو و از شروط بندگی است. دیگران نیز باید این حق را بشناسند و به آن احترام بگذارند و بر ما نیز لازم است تا آن را طلب نماییم. این عمل نوعی امر به معروف عملی است که خداوند بر آن تأکیید فراوان دارد. برخی افراد شادى کردن و داشتن یک مجلس شاد را فقط در انجام دادن کارهایى که از نظر اسلام حرام و ممنوع است مثل موسیقى مبتذل، رقص مختلط، استفاده از نوشیدنىهاى حرام و... می دانند در حالی که چنین شادی ای بسیار زودگذر و بد عاقبت است. در این باره امیرالمومنین علیه السلام فرمودند هرکس از معاصی خداوند لذت ببرد ، خداوند او را به خواری افکند. اما باید به این نکته توجه داشت که اگر ما براى شاد بودن و شادمانى، معناى وسیعترى در نظر بگیریم و در به کار بردن روشهاى شادىبخش، به جاى راههاى ممنوع، از راههاى درست استفاده کنیم، نه تنها شادمانى ما عمیقتر خواهد بود، بلکه از دوام بیشترى هم برخوردار مىشود.
دین براى بشر، شادى، بهجت و سرور به معناى واقعى و عمیق آن را به ارمغان آورده است. دین هم بشر را با شادى واقعى آشنا کرده و هم راه رسیدن به آن و بهرهمندى کامل از آن را پیش روى او نهاده است. نگاهى گذرا به تعالیم دینى نشان مىدهد که شادى و سرزندگى، از آثار ایمان است؛ زیرا مذهب، به زمینههاى پیدایش شادى سفارش کرده و نشانههایش را ستوده است. نداشتن نگرانى، اضطراب و غم و اندوه و رسیدن به اطمینان قلبى، اساس هر نوع شادى است و این ممکن نیست؛ مگر با ایمان به قدرت مطلقى که سرچشمه همه نیکىهاست.
آنچه مهم است این می باشد که لذت و خوشى، تنها با عوامل مادى به دست نمىآید و عوامل معنوى نیز در ایجاد شادى مؤثرند. شادمانى واقعى در نزدیک شدن به هدف والاى آفرینش و آراسته شدن به خصلتهاى انسانى و الهى است. و پرهیز از گناه خود یکی از بزرگترین شادی آفرین هاست همانطور که امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند آن روزی که خداوند عصیان نگردد عید است. در واقع باید گفت که ارضاى تمایلات به هر صورت و در هر شرایط، شادىآور نیست وبلکه گاهى پرهیز از لذت، لذت بخشتر از نیل به لذت است. به عنوان مثال اگر مادرى برخلاف میل فرزند دلبندش، او را از خوردن غذایى زیانبار بازداشت، آیا مانع شادمانى او شده است؟ آیا منع بیمار از بعضى غذاها و کارها، محروم کردن او از سرور و شادمانى است؟ آیا منع از شرابخوارى که ارزندهترین گوهر وجود آدمى، یعنى عقل را محجوب و پوشیده مىسازد و بزرگترین جنایتها و زشتترین کارها را آسان و زیبا جلوه مىدهد، بازداشتن انسان از شادى و شادمانى است؟
قطعا شما و هر انسان عاقلی تایید می کنید که انجام دادن لذت های زود گذر که عواقبی ناگوار در این دنیا و سرای دیگر دارد کار صحیحی نیست و بلکه ترک آنها و بدست آوردن رضایت خدای مهربان و بهره مند شدن از یاری های او و پیامبر و ائمه (علیهم السلام)، شادی حقیقی و آرامش بی پایان و لذت ابدی است که از این دنیا آغاز می شود و تا بی نهایت ادامه می یابد.
«مراسم عروسی»
مراسم عروسی و جشن و سرور اگر کنترل شده و هدفمند باشد نه تنها مورد مخالفت دین و گناه نیست بلکه از اموری است که حتی می تواند اسباب رضایت الهی را فراهم آورد. شاد بودن و شادی آفرینی از صفات پسندیده انسان مؤمن است، به شرط آنکه با گناه همراه نشود. برای برگزاری مراسم جشن عروسی شاد و خدا پسند می توانید به راهکارهای زیر عمل کنید و همچنین از خانواده و دوستان و آشنایانی که دراین زمینه پیشنهادهای خوب و صحیحی دارند نیز استفاده کنید:
1. اولین مساله این است که از کارهای حرام مثل موسیقی های مبتذل، اختلاط زن و مرد، استفاده از خوردنی و نوشیدنی های حرام، ظاهر شدن خانم ها خصوصا عروس بدون پوشش کامل در برابر نامحرمان، اسراف، اذیت همسایه ها و ... جلوگیری کرد.
2. باید سعى شود اهمیت موضوع برگزاری مراسم به دور از گناه و معصیت برای اعضاى خانواده، خصوصاً والدین، برادران و خواهران عروس و داماد تفهیم شود و با لطافت و در عین حال قاطعانه به آنها فهماند که عروس و داماد حق دارند مجلس عروسى خداپسندانه ای را برگزار کنند.
نکته : براى انجام این کار، ممکن است لازم باشد ماهها زمینهسازى شود و با آنها صحبت شود، لذا در عین حال که با شریک زندگیتان در این امر هماهنگ هستید صبور نیز باشید و عجله نکنید . می توانید در این زمینه از فردی آگاه و فهمیده که می تواند بر خانواده تاثیر بگذارد ا ستفاده کنید.
3. گاهى دیده مىشود که عدهاى براى گناه کردن در مراسم عروسی، عذر و بهانه مىآورند که یک شب است و یک شب هزار شب نمىشود و در عروسى باید شاد بود و مطالبی شبیه به این را مطرح می کنند، این افراد معمولا انسانهایی نادان و یا حسود و تنگ نظر هستند که نمی توانند خوبی و پاکی دیگران را ببینند و یا اینکه می خواهند گذشته خودشان زیر سوال نرود. و این درحالی است که امام علی علیه السلام فرمودند بدترین گناه آن است که گناکار آن را سبک بشمارد. بنابراین قبل از مراسم از خانواده و افرادی که موافق شما هستند بخواهید خیلی جدی و محترمانه آنها را آرام کنند.
4. براى این که بتوانیم یک فرهنگ و عادت بد را تغییر دهیم، لازم است جانشین مناسبى براى آن در نظر بگیریم. شما نیز اگر نمىخواهید با گناه و معصیت، مجلس عروسى را شاد کنید، باید به جاى آن از برنامههاى مناسب استفاده کنید. یکى از روشهایى که تجربه شده و بسیار هم موفق بوده، استفاده از مداحان کاردان و هنرمندانى است که به وسیله خواندن اشعار شادىبخش و گفتن لطیفههاى مناسب، مجلس را شاد مىکنند. همچنین استفاده از افرادى که کارهاى خنده دار و دیدنى انجام مىدهند و مىتوانند مجلس عروسى را با صفا و شاد کنند. بعضى از این افراد هنرمند، وقتى در مجلسى شرکت مىکنند، بدون این که گناهى در برنامههاى آنها باشد یا کسى را مسخره کنند، چنان مجلس را گرم مىکنند که افراد شرکت کننده، یکسره مىخندند؛ البته بهتر است با ذکر اشعارى در مدح ائمه اطهار و خصوصاً امام زمان علیهالسلام، معنویتى هم در مجلس عروسى ایجاد کنیم.
5. بهتر است مجالس عروسى در مناسبتهاى مذهبى و جشنهاى مذهبى مثل میلاد ائمه (ع) یا اعیاد مذهبى برگزار شود و به تناسب این شبها، اشعار ویژه آن اعیاد هم خوانده شود؛ زیرا حال و هوای این جور ایام نیز در ایجاد سرور و بهجت مورد تایید دین خیلی موثر است .
6. اگر به کلى نمىتوانید مجلس را اسلامى برگزار کنید، حداقل جلوى بعضى گناهان را بگیرید؛ مثلاً سعى شود مجلس مردانه از زنانه کاملاً جدا باشد و هیچ مردى به مجلس زنان راه پیدا نکند. از آوردن گروه ارکس جلوگیری کنید و ... خوبی این مساله این است که حداقل عروس و داماد تلاششان را براى جلوگیرى از گناه کرده اند.
7. تا جایى که توان مالى دارید، پذیرایى خوبى از میهمانها داشته باشید؛ زیرا پذیرایى، یکى از وسایل شادىبخش است و مىتواند جانشین خوبى براى شادى های حرام باشد. مثلا می توان بجای آوردن ارکس ، هزینه آن را برای شیرینی و میوه اضافی خرج کرد و یا اینکه از میوه ها و شکلات ها یا شیرینی های غیر معمول نیز تهیه کنید تا میهمانان متعجب و خوشحال شوند. و همچنین می توان بجای دادن پول به فردی که در حال رقص است، آن پولها را به کودکان حاضر در مجلس داد تا هم آنها و هم پدر و مادرشان خوشحال شوند.
8. سعی کنید کل زمانی را که قرار است مجلستان طول بکشد، زمان بندی کرده و برای هر لحظه آن برنامه ای مطابق سلیقه خود و شرع مقدس اسلام داشته باشید و سعی کنید هیچ لحظه ای میهمانان بیکار نباشند. برای این کار اولا زمان مجلس را کمتر کنید، چرا که اگر قرار باشد میهمانان شما مثلا پنج ساعت در مجلس باشند حتما زمانهایی را بیکار می شوند و ممکن است حوصله شان سر برود. همچنین برنامه ها را طوری قرار دهید که بین هر دو برنامه یک پذیرایی صورت بگیرد. مثلا در ابتدای ورود میوه و بعد از مداحی ریختن شکلات و بعد فردی که مردم را می خنداند و بعد شیرینی و بعد شام و بعد ...
9. در قسمتی از برنامه داماد سعی کند در جایگاه حاضر شود و از میهمانان به خاطر حضورشان در مجلس، تقدیر و تشکر به عمل آورد . برای جذاب شدن این بخش از او بخواهید که ازپدر خود و پدر خانمش نیز دعوت به عمل آورد تا افراد فامیل از دو طرف، همدیگر را بهتر بشناسند.
10. یادمان باشد گناه سبب نزول بلا، برآورده نشدن دعا و انسان را از نعمتهای الهی محروم می گرداند. همانطور که امیر مؤمنان علی (ع) در دعای کمیل می فرمایند: (اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم.... تحبس الدعا.... تنزل البلاء). شاید گناهی که ما انجام می دهیم و یا با رفتار اشتباهمان زمینه انجام آن را فراهم می آوریم، سبب یکی از این امور شود و خدای نکرده شروع زندگی مشترک که محل نزول برکات از جانب خداوند می باشد را با مشکل روبرو کند که خود کرده را تدبیر نیست.!
در نهایت همانطور که ائمه (ع) و اولیاء و علمای دین، مراسم و جشنهای بدون گناه ترتیب می دانند، می توان مجلس عروسی بدون گناه نیز برپا کرد. برای تقویت اراده و راهکارهای مناسب در این زمینه نیز می توانید به آدرس ما مراجعه نمایید:
گامها و...
