از نگاه دین توحیدی اسلام تنها یک چیز است که عامل خوشبختی , آرامش و موفقیت واقعی انسان در زندگی تلقی می شود و آن ایمان و بندگی خدا است. اگر کسی توانست به مقام بندگی خدا برسد و بتواند بگوید من بنده خدا هستم به موفقیت در این زمینه هایی که گفته اید, دست یافته است. البته ما ذاتا بنده خدا هستیم ولی باید بتوانیم با اراده خودمان بنده خدا و فانی در او شویم. تمام کمالات انسان معلول بنده شدن است. حتی پیامبر خدا ص که به این مقام رسیده است از طریق بندگی بوده است. اشهد ان محمدا عبده و رسوله.

انسان مامور به نتیجه نیست مامور به وظیفه است. اگر کسی بتواند وظایف بندگی خود را خوب بشناسد و عمل کند, انسان موفقی خواهد بود و به آرامش واقعی و احساس سعادتمندی دست می باید و طبعا صبور هم خواهد بود و فرقی هم نمی کند که پولدار باشد یا نباشد. برای انسان مومن مهم این است که خدا از او راضی باشد, یعنی وظایف خود را خوب انجام داده باشد, حال این اتفاق در حالت ثروت مندی برایش رخ دهد یا فقر و نداری فرقی نمی کند. اگر ثرومتمند شد یک وظیفه ای دارد, ا گر هم فقیر باشد به مناسبت آن یک وظیفه دیگری دارد, در صورت اول باید شکر نعمت هایی را که خدا به او داده است بجا آورد و در صورت دوم باید صبر پیشه کند که البته گاهی شکر نعمت ها بسیار سخت تر از صبر در سختی های زندگی است. پس به اقتضای شرایط وظایف تفاوت خواهد داشت, ولی آنچه موثر است وظیفه شناسی و عمل به آن است. انسان وقتی به وظایف خود در قبال خداوند عمل می کند به احساس واقعی خوشبختی و آرامش می رسد و ایمان است که به انسان صبوری می دهد.
البته موفقیت در زندگی و تحقق خوشبختی و سعادت واقعی یک مرحله بالاتر هم دارد و آن مرتبه عشق و عرفان است که سالک و عارف به آن دست پیدا می کند. مرحله اول را قرب فرایض می گویند یعنی انسان با انجام وظایف واجب بندگی به خدا نزدیک شود و مرحله دوم را قرب نوافل می گویند یعنی انسان با مستحبات و عبادت نافله و عاشقانه به خدا نزدیک شود.
البته راه رسیدن به چنین موفقیتی بحث مفصلی نیاز دارد که باید در جای خود مطرح شود. اجمالا عرض کنیم که تمام مراحل دین داری و سلوک انسان چه سلوک عقلانی و چه سلوک عرفانی برای رسیدن به چنین موفقیتی است.
اگر واقعا طالب این راه هستید باید برای سلوک عقلانی و در کنار آن سلوک عرفانی برنامه ریزی و تلاش کنید. تمام مناسک دینی و اعمال واجب و مستحب به انسان آرامش می دهند. یکی از آثار مهم دین داری همین است بنابراین تمام اعمال, نمازها و دعاهایی که به صورت واجب و مستحب در منابع اسلامی مانند مفاتیح الجنان و مانند آن مطرح شده است در رسیدن به احساس سعادت و آرامش نقش دارند.