وضو، طهارت از آلودگی قهری در محیط :

وضو، راهی برای طهارت از آلودگی است. ...

چه بسا انسان با یک دعا خواندن حال خوشی پیدا می کند امّا همین که از منزلش بیرون آمد و در اجتماع قرار گرفت، به محض نگاه کردن به چهره ی مردم، آن حال خوش از او گرفته می شود. که این آلودگی را خود جان انسان به انسان گزارش می دهد و اعلام سقوط می کند. امّا فرموده اند ؛ وضو از بهترین راه های بر طرف نمودن این آلودگی قهری در محیط است. (مجلس دوم : وضو، طهارت از آلودگی قهری در محیط)

وضو، محو کننده ی اثرات تکوینی آلودگی :

از آن جا که انسان در اجتماع آدمی مسلک بوده و همیشه با دیگران در ارتباط است، لذا همیشه آلودگی های اجتماع دامنگیرش خواهد بود. ... چه بسا گاهی با یک خوردن و نوشیدن در خانه ی دیگران، با یک قدم زدن و رفت و آمد در اجتماع و با یک نگاه کردن به چهره ی مردم، آن اثر مطلوب معنوی از بین می رود و تا انسان بخواهد آن حال رفته را باز یابد، خیلی مشکل است.

وضو و طهارت تمام اثرات این آلودگی را بر طرف می کند و انسان را نورانی می کند. (مجلس دوم : وضو، محو کننده ی اثرات تکوینی آلودگی)

وضو، حافظ حالات روحانی انسان :

«حال» همانند پرنده ای است که وقتی از آسمان دل فرار کرد، دیگر آدمی به این زودی ها نمی تواند آن را به قفس تن برگرداند. آن قدر باید منتظرش بماند تا شاید روزی برگردد.
... این است که به ما فرموده اند : از صبح تا غروب، دم به دم وضو داشته باشید و برای رفتن به پیشگاه نماز، ابتدا خود را با وضو طاهر کنید. تا آن جا که مستحب است با وضو به رختخواب بروید و بخوابید.

بزرگان متعبّد ما، به محض این که چشم شان به نامحرمی بیفتد و یا کم ترین دگرگونی در حالات روحانی شان پدید آید، فوراً وضو می گیرند که البتّه این وضو بسیار کار ساز است. ... (مجلس دوم : وضو، حافظ حالات روحانی انسان)

برگرفته از کتاب شریف «شرح مراتب طهارت»؛ از رساله ی وحدت از دیدگاه عارف و حکیم حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله/ شارح: استاد صمدی آملی حفظه الله / نشر رَوح و ریحان