حقیقت نورانی وضو و تطهیر تن

حقیقت نورانی وضو :

شاخصه ی مرتبه ی طهارت را «وضو» تشکیل می دهد. در یک روایت آمده است که «الوضوء نور»؛ وضو گرفتن نور است. در روایتی دیگر آمده : اگر شخص با وضویی قبل از این که وضویش را باطل کند، وضوی دیگری بگیرد او نور بر نور افزوده است که «الوضوء علی الوضوء نور علی نور». ...

در کتاب شریف «ترک الاطناب فی شرح الشّهاب» حدیثی از جناب رسول اکرم صلّی الله علیه و آله نقل شده است که حضرت فرمود: امّت من از اثر دست و روی شستن، روی سپید و دست و پای سپید باشند بدان که ایزد تعالی چون نماز را واجب کرد، نخواست که بندگان وی به دنیا آلوده، به خدمت آیند، ایشان را فرمود که وضو کنند و با این چهار عضو مخصوص کرد، زیرا که آدم اوّل روی به درخت گندم کرد و به پای رفت و به دست از درخت گندم باز کرد و بر سر نهاد و بر حوّا آمد. ایزد «عزّ اسمه» این چهار عضو گناهکار را بفرمود : «شستن به گاه خدمت». (مجلس اوّل : حقیقت نورانی وضو)

تطهیر نمودن تن به خاطر نزدیکی به شجره ی دنیا :

... دل به دنیا داده ای و رو به آن کرده ای، پا به سوی دنیا برده ای و دست و سرت را نیز به توسّط آن آلوده کرده ای، بنابراین از پا تا به سر به دنیا آلوده ای.
حال اگر می خواهی به نماز رو کنی باید وضو بگیری تا این وضو تو را تطهیر کند و بعد از آن در پیشگاه خداوند حاضر شوی و یکپارچه در طهارت باشی.

حاصل آن است که دنیا اشتغال است و نماز توحّد و توحّد با تعلّق سازگار نیست پس از وحدت به سوی کثرت رجوع کن و از کثرت به سوی وحدت روی نما تا از دنیا به نماز برسی که این عرضی بود مختصر از موقعیّت و جایگاه وضو در نظام عالم. (مجلس اوّل: تطهیر نمودن تن به خاطر نزدیکی به شجره ی دنیا)

برگرفته از کتاب شریف «شرح مراتب طهارت»؛ از رساله ی وحدت از دیدگاه عارف و حکیم حضرت علاّمه حسن زاده ی آملی حفظه الله/ شارح: استاد صمدی آملی حفظه الله/ نشر رَوح و ریحان