بیان حقیقت استغفار :

از امیرالمؤمنین علی وصی علیه السّلام روایت شده : که گوینده ای در محضر آن حضرت گفت : اَستَغفِرُ الله. حضرت به او فرمود : مادرت بر تو بگرید آیا می دانی استغفار چیست ؟

استغفار درجه ی علّیین است و آن نامی است برای شش معنی :

اوّل : پشیمانی از گذشته.

دوم : عزم بر این که به آن گناه رجوع نکند و دیگر آن را انجام ندهد.

سوم : اگر حقّی از مردم بر عهده ی اوست، ادا کند تا خدا را که ملاقات می کند، پاک باشد و حقّی از دیگران بر او نمانده باشد.

چهارم : هر واجبی که بر عهده ی اوست و آن را ضایع ساخته است، حقّ آن را ادا نماید.

پنجم : بر خود حتم کند گوشتی که از گناه بر تن او روییده است، به وسیله ی حزن و اندوه، آب شود تا پوست به استخوان بچسبد و بین آنها گوشت تازه بروید.

ششم : به بدن خود اَلَم و سختی طاعت را بچشاند همان طوری که شیرینی گناه و معصیت را چشانیده بود.

در این وقت بگوید : اَستَغفِرُ الله

( المراقبات . ص 369 ) .