آیةاللّه العظمى فاضل‌لنکرانى
عن ابى‌جعفر علیه‌السلام قال: قال رسول‌اللّه صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم: یقول اللّه عزوجل: «و عزتى و جلالى و عظمتى و کبریائى و نورى و علوى و ارتفاع مکانى لا یؤثر عبد هواه على هواى الا شتت علیه امره و لبست علیه دنیاه و شغلت قلبه بها و لم اوِته منها الا ما قدرت له». کافى، 2/335
از حضرت باقرالعلوم علیه‌السلام نقل شده است: رسول اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم حدیثى را بیان فرمودند که خداوند متعال در آن، قسم‌هاى بلندى مى‌خورد که بالاتر از آن‌ها قابل تصور نیست؛ خداوند تبارک و تعالى مى‌فرماید: قسم به عزت، جلال، عظمت، کبریایى، نور، علوّ و برترى مقامم، بنده‌اى که هواى نفس و خواهش‌هاى نفسانى خود را برخواسته من مقدم داشته و ترجیح دهد، اثر وضعى‌اش این است که امورش را پراکنده کرده، وضع زندگى‌اش را مختل ساخته و دنیا را براى او مشتبه مى‌کنم.
براى مثال، کارى انجام مى‌دهم که به خیال خودش مى‌تواند بدان وسیله به مقصدش برسد، اما در واقع به هدف خود نمى‌رسد؛ راهى را انتخاب مى‌کند و مى‌پندارد از این راه مى‌تواند به ریاست برسد، ولى من نمى‌گذارم به آن هدفى که دارد نایل شده و به ریاست برسد.
یکى دیگر از آثارش این است که قلب و دلش را به دنیا مشغول مى‌کنم.
به نظر قاصر من، اگر قلب انسان همیشه مشغول دنیا باشد، بدترین حالت است، چرا‌که این به معناى از بین رفتن مقام شریف انسانیت است.
قلبى که باید همیشه ظرف خداى متعال و یاد او و ظرف مسایل اخروى و باارزش باشد، چگونه دائماً در این فکر است که مثلاً چه خانه‌اى تهیه کند؟ از چه راهى به قدرت برسد؟! از چه راهى رفیق خودش را تحقیر کند؟ و چگونه خودش را نزد هم‌شهریانش به عنوان یک طلبه متقى معرفى کند؟! این حالت به معناى لگدمال کردن مقام شریف انسانیت است.
انسان نباید این قلب باارزش را ـ که قدرت ارتباط با خداوند را دارد ـ با پول مرتبط کند.
این روایت مطلق است و همه افراد را در برمى‌گیرد، ولى براى ما روحانیت خصوصیت ویژه‌اى دارد، چراکه بحمداللّه‌تعالى خداوند بر ما منت گذاشته و زندگى‌مان را در مسیر کسب علوم الهى قرار داده است. گاهى در خیابان مى‌بینم برخى از اول صبح مى‌آیند و تا دو ساعت از شب گذشته، مشغول کار غیر مهمى هستند.
ما طلاب عمرمان را در چه امور مهمى صرف مى‌کنیم. قصد تنقیص ندارم، بلکه منظور این است، توجه داشته باشید که خداى متعال به من و شما چه موهبت بزرگى عنایت کرده و بر ما منت گذاشته که وقت خود را در بهترین امور ممکن صرف کنیم.
والسلام‌علیکم و رحمةاللّه‌وبرکاته
نشریه افق حوزه