گفتگو با خدا _حضرت علاّمه حسن زاده آملی حفظه الله

به حقیقت برو و بگو آمدم .
اگرگفتند : اینجا چرا آمدی ؟
بگو : به کجا روم و به کدام در روکنم ؛ این ره است و دگر دوم ره نیست این درست و دگر دوم در نیست
اگر گفتند : به اذن کی آمدی ؟
بگو : شنیدم : بر ضیافتخانه فیض نوالت منع نیست در گشاده است و صلا در داده خوان انداخته
اگرگفتند : تا به حال کجا بودی ؟
بگو : راه گم کرده بودم .
اگرگفتند : چی آوردی ؟
بگو : اوّلاً: دل شکسته که از شما نقل است : درکوی ما شکسته دلی می خرند و بس بازار خود فروشی از آن سوی دیگر است
ثانیاً : جز نداری نبود مایه دارایی من طمع بخششم از درگه سلطان من است
و ثالثاً : الهی آفریدی رایگان، روزی دادی رایگان، بیامرز رایگان، تو خدایی نه بازرگان .
اگرگفتند : برونش کنید ؛
بگو : نمی روم ز دیار شما به کشور دیگر برون کنید از این در در آیم از در دیگر
اگرگفتند : این جرأت را ازکه آموختی ؟
بگو : از حلم شما.
اگرگفتند : قابلیت استفاضه نداری ؛
بگو : قابلیت را هم شما افاضه می فرمایید.
باز اگر از تو اعراض نمودند ؛
بگو : به والله به بالله به تالله به حقّ آیه نصر من الله که مو از دامنت دست برندیرم اگرکشته شوم الحکم الله
اگرگفتند : مذنبی ؛
بگو : اوّلاً : شنیدم شما غفّارید .
ثانیاً : من ملک نیستم آدم زاده ام .
و ثالثاً : ناکرده گنه در این جهان کیست بگو آن کس که گنه نکرده و زیست بگو من بدکنم و تو بد مکافات دهی پس فرق میان من و تو چیست بگو
اگرگفتند : این حرف ها را ازکجا یاد گرفتی ؟
بگو : بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود این همه قول و غزل تعبیه درمنقارش
اگرگفتند : چه می خواهی ؟
بگو : جزتو ما را هوای دیگر نیست جز لقای تو هیچ در سر نیست

حضرت علاّمه حسن زاده آملی، 1001 نکته، ص77
برگرفته از پایگاه : سمت خدا