بزرگان فرموده اند راه انس با چیزی، ارتباط زیاد داشتن با آن است و این مطلب از نقطه نظر روانشناختی امری مسلم و غیر قابل انکار است. اگر غذایی در کام انسان ناخوشایند باشد، با چند بار خوردن، با ذائقه او هماهنگ می شود و عادت به شنیدن صدایی ناهنجار، از شدت آزار آن می کاهد به گونه که گاهی اوقات انسان متوجه آن نمی شود. اگر انسان قرآن کریم را بشناسد و آن را سخن خداوند بداند که در هر لحظه و ساعت با او به گفتگو می نشیند و بدون واسطه، با او سخن می گوید؛ اگر خداوند را به بزرگی و عظمت و لطف و رحمت و حکمت شناخته باشد و بداند که خداوند بزرگ با آن صفات جلال و جمالش در قرآن و کلامش تجلی و ظهور یافته است («فتجلی لهم فی کتابه» نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی، خطبه 147/2) آن گاه کلمه کلمه قرآن را نور و پاکی و حکمت و پند و هدایت می داند و هیچ لذتی در نزد او بالاتر از انس با قرآن که کلام محبوب و سخن خالق همه زیبایی ها و کمالات و خوبی ها و خیرات است نمی باشد.
البته برای داشتن انس با قرآن و محبت نسبت به آن، باید دارای برنامه منظم بود و به چندین امر توجه کامل داشت:
1- حداقل روزی ده آیه از قرآن کریم و یا یک صفحه از آن تلاوت گردد؛ بدین معنا که تلاوت قرآن در هیچ روزی ترک نشود.
2- تدبر در قرآن و آیات نورانی اش فراموش نگردد.
3- آداب ظاهری قرآن مثل: با وضو بودن و رو به قبله بودن و حضور قلب داشتن در وقت تلاوت آن و سایر آداب رعایت گردد.
4- مواظب گناهان بودن و تصمیم بر ترک آنها و دوری از آنها چون قرآن کریم در سوره مبارکه واقعه در مورد اوصاف خود می فرماید: «انه لقرآن کریم فی کتاب مکنون لا یمسه الا المطهرون»؛ برای استفاده از قرآن باید از نظر اعتقادات و نیت و اعمال پاک و پاکیزه بود وگرنه بهره ای از قرآن که خود پاک است و کتاب پاکان است نخواهیم داشت.
5- در بین گناهان باید بیشتر متوجه گناهان زبان بود، چون قرآن از طریق زبان و دهان خوانده و تلاوت می شود پس باید به شدت از دروغ و غیبت و تهمت و آزار با زبان و سایر گناهان زبان اجتناب کرد. در حدیث آمده است «دهان های خود را که راه های قرآن است پاکیزه نمایید».
6- آشنایی با ادبیات عرب و صرف و نحو و به ویژه معانی لغت قرآن و ترجمه آن در انس با قرآن و استفاده بهتر از آن نقش به سزایی دارد.
لازم به ذکر است که تلاوت برخی از سوره ها ونیز برخی از آیات، مثل آیه الکرسی که ثواب بسیار زیاد وآثار معنوی زیادی برای آن در روایات ذکر شده در کنار تلاوت روزانه قرآن بسیار مفید وثواب دارد.
7- روح اسلام توحید است و قرآن کریم به خصوص بیانگر روش توحیدی اسلام برای زندگی و تکامل انسان است, اگر کسی بداند که سعادت او در زندگی توحیدی است و تنها کتابی که به او این نوع زندگی را می آموزد قرآن کریم است, سعی می کند با آن آشنا شود و انس بگیرد و طبعا این کتاب مقدس را که کلام توحیدی خدای متعال است, دوست خواهد داشت.
8- نباید فراموش کرد که در کنار قرآن کریم, موضوع ولایت بسیار اهمیت دارد. دین ما شامل دو محور اساسی توحید و ولایت است. منبع ولایت اهل بیت پیامبر(ص) است که دوستی و تبعیت از آنان در کنار شناخت و عمل به قرآن قرار دارد و این دو به فرموده پیامبر خدا (ص) در حدیث ثقلین, هرگز از هم جدا شدنی نیستند. انسان با دو منبع توحید و ولایت به کمال نهایی و سعادت جاودان خود می رسد. ولایت فقیه در عصر غیبت نیز ادامه همان ولایت معصومین(ع) است و در کمال انسان های این زمان موثر می باشد. موفق باشید.