مناجات خمس عشره از شرط چهارم کلمه ی لا إله إلاّ الله، حضرت امام علی بن الحسین علیهما السّلام :
الثَّانیه : « مناجات الشَّاکین » ؛ دوم : مناجات شکایت کنندگان
اِلهى اِلَیْکَ اَشْکُو نَفْساً بِالسُّوءِ اَمَّارَةً، وَ اِلىَ الْخَطیئَةِ مُبادِرَةً وَ بِمَعاصیکَ مُولَعَةً، وَ لِسَخَطِکَ مُتَعَرِّضَةً،
خدایا، به سوى تو شکایت آورم از نفسى که مرا همواره به بدى وا دارد و به سوى گناه شتاب دارد و به نافرمانی هایت حریص است و به موجبات خشمت دست درازى کند،
تَسْلُکُ بى مَسالِکَ الْمَهالِکِ، وَ تَجْعَلُنى عِنْدَکَ اَهْوَنَ هالِکٍ، کَثیرَةَ الْعِلَلِ، طَویلَةَ الْأَمَلِ، اِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ، وَ اِنْ مَسَّهَا الْخَیْرُ تَمْنَعُ، مَیَّالَةً اِلَى اللَّعِبِ وَ اللَّهْوِ، مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَ السَّهْوِ، تُسْرِ عُ بى اِلىَ الْحَوْبَةِ، وَ تُسَوِّفُنى بِالتَّوْبَةِ،
مرا به راه هایى که منجر به هلاکت مى شود مى کشاند و به صورت پست ترین نابود شدگان درم آورد، بیماری هایش بسیار و آرزویش دراز است، اگر شرى به او رسد بى تاب شود و اگر خیرى نصیبش گردد سرکشى کند، به اسباب بازى و سرگرمی هاى بیهوده بسیار متمایل و از بى خبرى و فراموشى انباشته است، مرا به سوى گناه شتاب دهد و به نوبت توبه، به امروز و فردایم کند،
اِلهى اَشْکُو اِلَیْکَ عَدُوّاً یُضِلُّنى، وَ شَیْطاناً یُغْوینى، قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْواسِ صَدْرى وَ اَحاطَتْ هَواجِسُهُ بِقَلْبى، یُعاضِدُ لِىَ الْهَوى، وَ یُزَیِّنُ لى حُبَّ الدُّنْیا وَ یَحُولُ بَیْنى وَ بَیْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفى،
خدایا، به تو شکایت آورم از دشمنى که گمراهم کند و شیطانى که مرا از راه به در برد، سینه ام را پر از وسوسه کرده و تحریکات زهر آگینش قلبم را احاطه کرده، به هوا و هواسم کمک کند و دوستى دنیا را پیش چشمم آرایش دهد، میان من و فرمان بردارى و تقرّب به درگاهت حائل گردد،
اِلهى اِلَیْکَ اَشْکُو قَلْباً قاسِیاً مَعَ الْوَسْواسِ مُتَقَلِّباً، وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّساً، وَ عَیْناً عَنِ الْبُکآءِ مِنْ خَوْفِکَ جامِدَةً، وِ اِلى ما تَسُرُّها طامِحَةً،
خدایا، پیش تو شکوه آرم از دلى که سخت شده و به دست وسوسه ها بگردد و به زنگ (خودبینى) و خوى زشت پوشیده شده، و از دیدهاى که به هنگام گریه کردن از خوف تو خشک است، ولى براى نگریستن به مناظر خوشآیندش خیره و حریص است،
اِلهى لا حَوْلَ لى وَ لا قُوَّةَ اِلاَّ بِقُدْرَتِکَ، وَ لا نَجاةَ لى مِنْ مَکارِهِ الدُّنْیا اِلاَّ بِعِصْمَتِکَ،
خدایا، جنبش و نیرویى براى من نیست جز به نیروى تو، و راه نجاتى از گرفتاری هاى دنیا ندارم جز نگهدارى تو،
فَاَسْئَلُکَ بِبَلاغَةِ حِکْمَتِکَ، وَ نَفاذِ مَشِیَّتِکَ، اَنْ لا تَجْعَلَنى لِغَیْرِ جُوْدِکَ مُتَعَرِّضاً، وَ لا تُصَیِّرَنى لِلْفِتَنِ غَرَضاً وَ کُنْ لى عَلَى الْأَعْدآءِ ناصِراً، وَ عَلَى الْمَخازى وَ الْعُیُوبِ ساتِراً وَ مِنَ الْبَلاءِ واقِیاً، وَ عَنِ الْمَعاصى عاصِماً بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
پس از تو مى خواهم به حکمت رسایت و به مشیّت جارى و گذَرایت که مرا تنها در معرض جود و بخشش خود در آورى و هدف تیرهاى بلا و آزمایش قرارم ندهى و مرا در پیروزى بر دشمنان یارى کنى و رسوائی ها و عیوبم را بپوشانى و از بلا محافظتم کنى و از گناهان نگاهم دارى، به مهر و رحمتت، اى مهربان ترین مهربانان.
برگرفته از کتاب شریف (( مفاتیح الجنان ؛ فصل هشتم )) ؛ تألیف محدّث بزرگ حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله.
گامها و...
